Kelten in het Wild: David van den Bosch

In de serie ‘Kelten in het Wild’ laten we alumni van de opleiding aan het woord over hoe het hen vergaat in het wild: wat vonden zij ervan om Keltisch gestudeerd te hebben en hoe heeft dat hun verdere levensloop beïnvloed? Voor onze eerste aflevering: David van den Bosch, afgestudeerd in 2008.

“Misschien is het handig om eerst te vermelden dat ik nooit Keltische Talen ben gaan studeren om Keltische Talen professor te worden, of iets dergelijks. In 2004, toen ik met de studie begon, was ik vooral bezig met het maken van theatervoorstellingen en het schrijven van gedichten. De studie was voor mij een soort intensieve hobby, aangegaan op zoek naar verdieping en inspiratie. Ik had helemaal niet speciaal iets met Ierland, Wales of Bretagne; wel was er al veel interesse in mythologie, literatuur en taalkunde.

Het duurde niet lang voordat duidelijk werd dat ik precies de goede studie had gekozen: kleinschalig en persoonlijk; twee geweldige docenten (Ranke de Vries en Bart Jaski); en teksten zoals ik ze nog niet eerder in een taal was tegengekomen.

Inhoudelijk bewaar ik mijn beste herinneringen aan de seminars letterkunde en de grote vertaal-opdrachten voor Oud- en Middel-Iers, Middel-Welsh en Middel-Bretons. Ook mijn bachelor-scriptie was een feest om te maken, omdat ik het verhaal Serglige Con Culainn mocht bewerken tot een toneelstuk. En verhalen lezen, honderden en opnieuw en daar nog studiepunten voor krijgen ook.

De studie heeft mijn werk en schrijven beïnvloed zoals ik nooit had gedacht. Een jaar na mijn afzwaaien bij de universiteit heeft mijn toenmalige toneelgroep Kanalje Serglige Con Culainn, of Het Ziekbed van Cú Chulainn, naar het theater gebracht. Ook leerde ik tijdens mijn studie mijn goede vriend Daan van Loon kennen en samen vormen we nog altijd met veel plezier vertellersduo Dá Fhili (Oud-Iers voor Twee Barden).

Ik heb sinds 2008 Ierland een keer of dertien bezocht, al dan niet om er een workshop te geven of op te treden als verhalenverteller. De Welshe en met name Ierse mythologie heeft een grote invloed gehad op mijn poëzie en ander geschreven werk. In 2016 kwam mijn eerste detective roman uit, met in de hoofdrol de Ierse detective Connla Quinn. Inmiddels ben ik bezig met deel 3. En ja, Connla is vernoemd naar Connla en hoe dat zit zal je hopelijk kunnen lezen in het nog te verschijnen deel 4.

Zoals het plan dus al niet was, ben ik nooit, zoals mijn briljante studiegenote Nike, als taalwetenschapper of docent Iers gaan werken. Toch speelt Keltisch nog net zo’n belangrijke rol in mijn leven als toen ik nog studeerde. De talen en de verhalen die ik toen mocht leren lezen, ze zijn een belangrijk deel geworden van wie ik nu ben.”